En toch ga ik hebreeuws leren!

Gister snel de koffers gepakt, laatste mails en smsjes verstuurd en toen in de bus. De Universiteit heeft er echt alles aan gedaan om ons te helpen, zowel de mensen die meegingen naar Jeruzalem als degenen die naar Tel Aviv wilden hadden vervoer.
Aangekomen in Tel Aviv bleek er een El Al incheckbalie te zijn, dus we (Rinske en ik) konden gelijk onze koffers kwijt. We dachten ze éven te droppen en dan een hostel te zoeken. Dat werd even anders.... tjongejongejonge, wat kon die man een vragen verzinnen zeg! Waarom Israel, waarom Hebreeuws, waarom ben je tolk, ben je Joods, waarom heb je een chai aan je ketting, heb je bommen mee, andere wapens dan, kun je bewijzen dat je gestudeerd hebt, ben je nog ergens anders dan in Haifa geweest en kun je dat bewijzen, waar ken je Rinske van en waarom reizen jullie samen, kom je nog een keer naar Israel. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Een heleboel van de vragen hadden beantwoord kunnen worden door het openen van mijn koffer, maar waarom makkelijk doen als het moeilijk kan??
Uiteindelijk, anderhalf uur later, waren we de koffers kwijt en konden we op zoek naar een bed. Rinske zou na de Ulpan zelf naar een aantal dagen naar Tel Aviv gaan dus ze had een telefoonnummer van een hostel.
In eerste instantie zat het vol, maar later werden we gelukkig teruggebeld dat ze toch een kamer hadden.
Dus wij een taxi gekozen, wat nog een hele klus was want iedereen wilde ons rijden (populair als we blijkbaar zijn ;-)). De beste man wist niet waar het was, maar toen een collega het uitgelegd had ging hij vol goede moed op weg.
Op een gegeven moment stopt hij en zegt:'Old Jaffa hostel, here.'
Wij bedanken de man voor de rit, betalen hem en stappen uit. Staan we daar vol vertrouwen.. geen hostel te zien!!!
Het was op zich wel een leuke wijk, allemaal steegjes en winkeltjes. Alleen onze pech was dat die om tien uur niet meer open zijn. De eerste paar mensen die we de weg vroegen hadden nog nooit van het hostel gehoord, hmmmmm beetje jammer.
Via via via zijn we, drie kwartier na het eind van de taxirit, bij het hostel aangekomen. Midden in een arabische wijk, tegenover een moskee.
We hadden wel trek gekregen, want door het overhaaste vertrek was er voor een lunch geen tijd meer. Degene die ons de weg wist te vertellen was ober in een klein restaurantje, dus we vonden het wel zo leuk om dan daar even te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan, een kwartier later zaten we heerlijk op een terasje.
Tijdens het eten gingen plotseling neon-groene tl-balken aan op de minaret en begon de oproep voor het avondgebed, met het volume van de diensdoende oproeper was niets mis!
We hebben allebei niet al te lekker geslapen omdat je bij elk overvliegend vliegtuig rechtop in bed zit, en da's niet handig als de route van vliegtuigen van Ben Gurion over je wijk loopt.
Ook tijdens een alarm midden in de nacht keken we elkaar verdwaasd aan 'nee he, niet ook hier!' Maar het bleek een auto-alarm.
Vanmorgen vroeg wakker en gezellig door de wijk gewandeld, bij daglicht was het leuker dan 's avonds. Het was bij zonlicht ook iets warmer dan bij maanlicht, dus na ongeveer twee uur hadden we het wel gehad en hebben we een taxi naar Ben Gurion genomen. Alles kon lekker luxe vandaag, want het geld moest toch op ;-)
Op het vliegveld thee gedronken, gewinkeld en daarna geluncht bij de kosjere McDonalds.
Het vliegveld van Tel Aviv is echt heel mooi! Als je in het taxfree gedeelte komt hebben ze een soort plaatselijke-binnen-bui gecreerd, met lekkere stoelen er omheen. Daar hebben we een tijdje zitten lezen en kletsen met iedereen en niemand in het bijzonder.

Om 21.05 stonden we in Amsterdam, dat is een kater en een opluchting tegelijk. Maar toen ik net het nieuws zag was ik toch wel blij dat ik nu lekker thuis zit.
Israel loopt niet weg, en Hebreeuws ga ik leren, sowieso!!