Ook in Israel gaat de wekker vroeg..

Gister na de update even lekker op bed liggen lezen, 'k weet niet of het hier ook siesta heet maar het werkt hetzelfde: proberen te lezen en na een uur wakker worden met de afdruk van je boek in je voorhoofd.
Om half zes moesten we klaar staan voor de taxi naar de synagoge. Dat was echt heel erg leuk! De rabbijn herkende de activiteiten-begeleidster (klinkt alsof we een groep verstandelijk gehandicapten zijn...) en wist zodoende dat wij studenten zijn. Hij had een lijst met onze namen dus hij heette iedereen persoonlijk welkom.
Tijdens de dienst werd de kast (zal vast ook een eerbiedige naam hebben, maar die weet ik nog niet) met thora-rollen diverse keren geopend. Een van die keren werden wij als groep uitgenodigd om dat te doen, ik was blij dat ik achter een joods meisje stond want dan kon ik ook mee buigen en knikken.
Van de dienst zelf heb ik minder dan de helft begrepen, want ik wisselde het lezen in het Engels af met het meelezen in Hebreeuws. En als er gezongen moest worden kon ik de fonetische tekst gebruiken. De rabbijn speelde gitaar en zong supervals, maar wel enthousiast.
Naderhand was er een soort toast op Shabbat, iedereen kreeg brood en wijn en er werd een lied gezongen met de heel ingewikkelde tekst: 'shabbat shalom'
Het was een kwartiertje lopen naar de bistro waar we zouden eten met de groep die naar een conservatieve synagoge was geweest. De enige groep die ontbrak was die van orthodoxe joden, maar das logisch want die geven geen geld uit op shabbat.
Aan tafel zat ik shocking klem tussen vier Amerikanen, een van hen was verbaasd dat hij salade bij zijn eten kreeg in plaats van friet. Er ontstond een grappige discussie over Bush, Balkenende en the red light district (zoek het verband...)
Na het eten met de sherut terug naar campus, ik was blij toen we er waren, meeeeen wat reed die man hard!! Volgens mij was hij Oost-Indisch blind.. hij heeft geen rood stoplicht of bordje met 60 gezien.. *zucht*
Mijn israelische appartement-genote zat met vrienden Idols te kijken toen ik terugkwam, ze vroegen of ik erbij kwam zitten. Ik begreep natuurlijk geen hout van de inhoud van de liedjes en de jury commentaren, maar ik had wel goed voorspeld wie er door zouden gaan. Ook hebben ze me Arabische scheldwoorden geleerd (altijd handig ?!)
Dat valt me trouwens wel op hier, alle bewegwijzeringsborden zijn in Hebreeuws en Arabisch.
Al met al heb ik me dus best vermaakt vandaag, morgen is er breakfast-club om half negen (phuuuuuuuuu!) en verder nog wat andere dingen te doen. In het kader van 'op je kamer maak je geen vrienden' ga ik deze eerste paar dagen maar overal heen ;-)
liefs, Martine