Gewogen en goed bevonden ;-)

Het is best leuk om op vakantie te gaan, maar soms moet je wel geduld hebben. Gister op Schiphol een heel interview over wat ik ga doen in Israel en of ik al vaker ben geweest. We stonden met zijn vieren in de rij: twee andere studenten en een collega van Rosj Pina. Dus de bewaking was ook nieuwsgierig naar onze relatie, tja leg dat maar eens uit.....
Onze handbagage moest ook nog worden gecheckt dus we kregen een tijd waarop we ons moesten melden bij gate G8 (terwijl we zouden vliegen van G10). Zo gezegd, zo gedaan... van de wachtruimte werden we kruip-door-sluip-door geleid naar een kil kamertje met een hoop geweren waar mensen aan vast zaten. Dat was ongeveer vergelijkbaar met een brugklasser en de rugtas: He tas, waar ga je met dat meisje heen?!
De handbagage werd doorzocht en daarna mochten we via de artiesteningang naar G10, alle mensen met Israelisch paspoort of die op familiebezoek gingen mochten gewoon gelijk naar G10.
De vlucht ging goed, maar als er wel iets gebeurd was waren de Nederlanders te laat geweest om zichzelf te redden ;-) De mededelingen werden namelijk eerst in het Hebreeuws gedaan, een poosje later in het Engels en nog veel later in het Nederlands.
Na aankomst op Tel Aviv even de koffers pakken en op naar de trein. Van station Haifa gingen Norbert en Rinske met de taxi naar de universiteit en Judith en ik werden opgehaald door Judiths nicht. Die nodigde me uit om mee te eten dus we gingen naar hun appartement. Mijn eerste ervaring met ... (kweenie hoe dat heet, iets met kikkererwten) was niet zo geweldig, maar Judiths nicht had heel lekkere. Er stond nog veel meer op tafel waarvan ik allemaal de namen niet kan onthouden. Iets wat er uit zag als knoflooksaus, maar wat van sesamzaad was gemaakt. En verschillende dingen met aubergine. Alles geprobeerd en ik kan zeggen dat het Israelisch eten me bevalt, gelukkig!
Na het eten brachten Judith en Tally me naar de campus, de aankomst viel een beetje tegen. Maar goed, ik denk dat na zo'n reis weinig meevalt. De kamer was nogal kil en saai... geen gordijnen maar sjaals voor het raam en afgebladderde verf. Gelukkig was het ondertussen al bedtijd.
Vanmorgen zag het er allemaal alweer zonniger uit, letterlijk en figuurlijk, eerst even boodschappen gedaan en een telefoonkaart gekocht. Daarna de pc opgesnort en dit verslag geschreven.
Ik moet nog wel heel erg wennen aan al die 'kriebels' overal, ik snap echt nog maar bar weinig van het Hebreeuws.
Vanavond gaan we naar sjoel (synagoge) en daarna met zijn allen eten. Ik heb er zin in!
Shabbat shalom (ongeveer de enige woorden die ik ken ;-)